De verboden weg

Vandaag ons spitsverkeer met veel stank en lawaai bespaart door de bus de stad uit te nemen
Ook nog de weg afgekort door over de trein brug te lopen en daardoor 5km af te snijden ooooh is natuurlijk allemaal niet de bedoeling maar lekker toch gedaan hihi.
De eerste 11 km ging eigenlijk redelijk. Tot Ik Steeds Meer pijn in mn voeten kreeg...
Ik nam daarom weer n stukje bus maar Thomas Ging Alleen Door.
Je zou zeggen; Hoe moeilijk kan het zijn om schoenveters iets losser te strikken zodat de tenen gewoon de ruimte hebben bij het lopen. Tja dat dacht ik ook vanmiddag na eens mijn schoenen beter bestudeert te hebben na een dag of 5 pijn en blaren op mn kleine teentjes (nu dus 2x zo groot haha)
Nou ben er dus achter. Toen ik eenzaam en alleen in Santalliano del mar aan het wachten was in een pakje omdat ik een stuk met de bus was gegaan en Thomas dapper door liep...
Ik was zelfs in de winkels gaan zoeken voor andere schoenen nota bene...
Toen Thomas aankwam (hij had er al 28km op zitten) dromen ken we een 0%bieritje en deelde ik deze heldere inzichten haha. We waren al lang blij dat we weer samen waren. Maar, moesten nog 6 km tot de albergo in Caborredondo. Toch samen op weg voor het laatste stuk en na aankomst vele bekende gezichten.
Nu echt slapen. De foto's komen morgen