Un ballo con Maskera

Vandaag na een uitgebreid ontbijt met o.a Marmelade van Wilde mispels (zo lekker!) en een koffie bezig geweest met de komende dagen. Morgen gaan we naar een andere biologische Agriturismo hier in het dal, van vrienden van Fransesca en Emanuele. Dan zal het zeker goed zijn. 
Daarna gaan we met een dag of twee weer richting Oostenrijk. Italië is toch duur en ons geld gaat er best hard doorheen. Geen probleem want we genieten volop. 
In Oostenrijk toch nog een week naar Gmunden en daar kunnen we weer in Bettinas huis logeren. Dan nog een paar dagen Wenen om weer zoals elk jaar wat zaken te regelen voor het huis. 
 

Na onze organisatie naar het dorp hieronder gelopen. De bedoeling was een ‚lichte‘ wandel dag. We kregen de tip een kortere route te nemen naar het dorp (onze 1e heenweg duurde 2,5 uur) dus wij op weg. 
De lieve hond Maskerata (kruising tussen herder en bordercollie) was hier al onze vriendin en liep ons vooruit. Heel gezellig! 
Wat we niet konden voorspellen is dat ze de hele weg (!) mee liep. En die route was ook weer niet zo kort; 2 uur afdalen vanaf de berg. De weg was deels behoorlijk weggespoeld door de storm van afgelopen week dus goed opletten waar je loopt! 
Maskerata gaf ons goed de weg aan. Ze keek steeds achterom om te kijken of we nog volgden. Af en toe rende ze de bush in om achter een beest te jagen, maar kwam steeds bij ons terug. 
Toen we onder bij de weg kwamen was dat wel even een uitdaging (zie filmpje) maar ik maakte van mijn wandelstok een riem en hield haar zo naast me bij de weg. 
In het centrum gingen we bij een restaurant iets eten. Ik kocht voor haar een bakje hondenvoer. Toen ging ze liggen, heel braaf.

Wij aten weer simpel maar fantastisch Italiaans en na een koffie gingen we weer terug. 
Maskerata wees ons een andere weg, wij volgden maar... een spannende berg stijging volgde, in elk geval niet op het officiële pad en af en toe vroeg ik me echt af of het goed zou komen. Soms waren we haar kwijt, dan floot ik en kwam ze weer terug. 
Op gegeven moment kwamen we uit bij een wei met koeien en een ezel. De ezel ging achter Maskerata aan, en ze was er echt bang voor. Dus er ontstond een soort dans: Thomas moest de ezel weghouden, ik Maskerata naar het hek lokken waar we door moesten en ik en Thomas er snel achteraan voor de ezel zelf door het hek kon rennen! Was echt even spannend. Plus dat we kennelijk op privé terrein waren....oeps! 
Alles goed afgelopen! 
We kwamen weer op de originele weg en liepen in zo’n anderhalf uur terug naar onze Agriturismo. Het was de bedoeling dat dit een ‚light‘ dagje zou worden. Dat was niet echt gelukt. 
Heerlijk gedoucht een even gelegen en frisse kleren aan. 

Daarna om 5 een bier besteld, we mochten eerst met Emanuele een nieuwe bier testen (filmpje). Was niet zo bijzonder vonden we allemaal. Dus feedback voor de vriendin van Francesca zou worden doorgegeven. Wij dronken lekker een Ginger bier. 
Nu nog n uurtje voor het avond eten. Laatste avond hier. Het was en is echt GEWELDIG!