Vaste club

13 augustus 2016 - Cudillero, Spanje

Vandaag zo lang met onze 'nieuwe Spaanse vrienden' zitten kletsen en borrelen dat het reisverhaal even moest wachten. Nuria, Estelle en Pep zijn zo'n beetje onze vast club geworden die we sinds een week steeds tegen komen op onze weg. Allemaal lopen ze ongeveer even ver per dag en gaan ook naar Santiago. Daarbij nog een jong Duits meisje en een wat oudere Italiaanse die liever wat alleen blijven en zich om wat voor reden dan ook niet bij ons voegen aan de borrel tafel.

Vanavond hebben we oa geleerd dat het pelgrim vertalers boekje van Thomas nogal grove vertalingen geeft die wel eens niet zo aardig kunnen overkomen bij de Spanjaarden dus aangepast moeten worden. .. Gelukkig krijgen we alternatieven aangeboden. Vooral heel fijn om te weten hoe je op een vriendelijke manier een reservering voor 2 pers wil maken bij een albergo.

Ook hebben we trouwens geleerd dat het woord 'paella' afkomstig is van de pan. De pan waarin het gemaakt wordt heet een paella pan. Het specifieke rijstgerecht zoals wij vooral kennen wordt alleen in een bepaalde streek van Spanje verder gemaakt. Toeristen denken dat ze overal paella vers krijgen maar hij komt dan gewoon uit de vriezer.

Vanochtend vanuit Muros de Nalón rond 6.15 vertrokken. Ik was al ongeveer een uur wakker vanwege weer 3 extreme snurkers waarvan 1 precies boven mij. Ik lag er vroeg in dus was niet erg moe meer en ging mijn bed maar uit. Beetje email gecheckt in de woonkamer en Thomas om 6uur wakker gemaakt.
Een tocht van 27 km voor de boeg plus een warme dag.
Omdat we niet meer automatisch de gele pijlen volgen maar ook de gps van mijn Camino app, hebben we soms een leuke alternatieve route. Vanochtend bracht die ons na een uurtje bij koffie en chocolade broodjes. We kochten ook 2 broodjes v onderweg.
Stijgen , dalen, en door het bos hoofdzakelijk en onder grote autobruggen door (fotos) imposant.
Weer veel larierbomen die, zoals Thomas in de reisgids las, hier zijn geïmporteerd en waar men ivm de bodem helemaal niet zo blij mee is.

Heel gaaf; op gegeven moment lopen we net buiten het bos en vliegt er een grote witte uil uit een boom direct boven ons. We konden hem goed zien. Zeker wakker geworden van ons geklets ...

Door dat geborrel met de Spanjaarden en een goede avond maaltijd al enorm rozig. Nu dan maar tanden poetsen en ogen dicht... morgen weer 6.30 op

Foto’s