SantiJAAAgo!

Ja het is zover; we zijn aangekomen bij ons reisdoel Santiago de Compostela. We zijn nu in ons hostel en Thomas ligt naast me in diepe slaap, was overweldigd door zijn eigen prestatie.

Het dringt eigenlijk nog niet echt tot ons door dat we 683 km hebben gelopen. Daar verschillen trouwens ook de boekjes over; sommige zeggen 720 km. Ach het zijn maar cijfers. Ons eigen gevoel telt het meest toch?

Mijn linkervoet en rechter scheenbeen waren gisteren zo pijnlijk dat ik hinkend naar de borrel/avondeten liep. Ibuprofen en een diclovenac crème op de zere plekken. Een gin-tonic deed wonderen...

Ik besloot toen niet de hele 21 km naar Santiago te lopen maar vanaf Montes del Gozo; nog zo'n 5,5 km
Alvarò bleef ook achter en samen reden we met een taxi om 9.30 naar de bar bij het monument boven op de berg.
Daar aangekomen was de hele groep net een minuut ter plaatsen dus heerlijk samen aan de koffie.

Er zijn extreem veel dagjes mensen/Santiago toeristen onderweg die hun bagage laten vervoeren en alleen de laatste 100 km voor Santiago lopen. Zo krijg je toch je Compostella 'diploma'. Af en toe bekenden van de del Norte.

Bovenop de Montes del Gozo staat het monument. Het is gelijk een soort offer plaats om iets achter te laten; een foto, je oude versleten schoenen, een talisman die je bij je droeg of gewoon een steen (staat voor een gedachte of wens volgens mij).
Bij het monument kan je je laatste stempel voor je Credential halen.
Daarna begint de afdaling naar Santiago.

Eigenlijk had ik verwacht een stad in de diepte te zien liggen met midden in de kathedraal, maar zo was het helemaal niet. We liepen langs de snelweg, een rotonde en door een soort buitenwijk kom je dan de stad in. Geen spoor van een mooie kathedraal.
Maar we hadden José bij ons die werkelijk de hele weg zijn mond niet hield en een hele toeristische verhandeling hield over alles waar we langs kwamen incl het moderne gebouw op de berg direct naast de stad, betaald met belastinggeld een paar jaar geleden en nu leeg, wachtend op een functie.
Er leek geen einde te komen aan de weg (en zijn verhalen ;-))

En toen arriveerden we in de oude stad. Een bordje met kathedraal 350mt was het grote bewijs. Maar nog steeds niets in zicht. Toch begon er bij mij een apart soort gevoel te ontstaan dat ik nooit had verwacht. Een soort brok in de keel leek het.
In de verte door de smalle straat zagen we de toren van de kathedraal verschijnen. Eindelijk!!
De straten werden smaller, de stenen ouder en de sfeer van lang geleden hing tussen de huizen. Veel toeristen winkels en terrasjes, restaurants. Wij hadden maar oog voor 1 ding; de kathedraal.

En dan, een korte tunnel in de muur aan het eind van de straat. Er stonden muzikanten. Een doedelzak en trommelaar. Het voelde alsof je door de muziek verwelkomt werd. We liepen er langs en daarna stonden we in het licht van het plein voor de kathedraal!

Iedereen omhelst en feliciteerde elkaar. We hadden het echt gedaan! Volgens José moesten we traditie getrouw nog naar het 0-punt; een steen met bijna versleten tekst en de Jacobs schelp. Het officiële einde van de hele camino.

Foto's maken, van elkaar, van de groep en laten bezinken dat je er BENT. Na al die dagen. Pieken en dalen, fijne en moeilijke momenten, inzichten, reflecties, vriendschappen, frustraties, pijn en emoties.
Er gaat een hoop door je heen op dat moment.
Heel bijzonder en moeilijk met woorden te beschrijven.

En onze timing was trouwens perfect; het miezerde wat na aankomst. Toen we net in ons pension waren begon het pas flink te regenen.

Vanmiddag, als de siësta voorbij is gaan we de stad een beetje meer bewonderen én shoppen voor wat frisse nieuwe kleren. Alles is stinkende stankie nu. Maar dat laten we lekker zo. Thomas heeft al een T-shirt gescoord. Ik wil graag een lekkere warme trui. Het wordt fris savonds.

Het was een hele bijzondere reis om samen te maken. We hadden het beide nooit alleen gedaan. Je bent toch elkaars steun en toeverlaat op zo'n tocht waar van alles langs komt.
Zo fijn om dat te kunnen delen!

Een ervaring die we nooit zullen vergeten!