3e etappe van Consuma naar Stia

Gisteravond waren we in Hotel Miramonti 2 van de 6 gasten bij het diner. Aan weerszijden van ons een tafel gedekt. Wij zaten stipt om 19uur hongerig klaar. Even later kwamen twee stellen van 80/90+ (Aar NIETS vergeleken met jou!)

De dames beide met een flinke bochel. Een heer die zonder gebit bijna onverstaanbaar praatte, de andere heer zei helemaal niets. Natuurlijk gingen wij met ze kletsen. Kwam ze goed uit; elkaar hadden ze helemaal niets te vertellen. Zulke lieve en zachtaardige lui. Na het -weer fantastische eten- heb ik een aria voor ze gezongen: Amarilli, en de heer zonder gebit was erg ontroerd. Het was een bijzonder moment, zingen met m’n laatste stukje energie. Dat ga ik wel vaker doen deze reis!

vandaag naar Stia gelopen, dat was ‘maar’ 14,3 km. En volgens zeggen vooral ‘descendere’ afdalen. Vol goede moed en zin op weg. Bij de 4 sprong (na ongeveer een 3 kwartier) kozen we helaas de verkeerde weg en liepen daarom ook 3 kwartier om ! Ggggr!! Beide niet goed gekeken. 
@Maru: heb steeds meer bewondering voor jou met je eenzame bush-walks in Australië! Ook vandaag liepen we op gegeven moment door een donker soort sprookjesbos waar je in elke boom wel een gezicht kon ontdekken. Dan ben ik blij dat we samen lopen! 
weer een paar mooie ontmoetingen met dieren vandaag: de hagedis (eindelijk een die niet wegrent) een slang!! Zie foto v internet (hij was toch te snel weg), een patrijs die plots naast ons uit de struiken opvloog: ik schrok me rot, heb hard gegild. En bijna de hele tijd zoveel insecten!! Muggen (Autan flesje al bijna leeg en zitten toch nog onder de steken) vliegen (Waarom komen ze juist op mijn oren/ogen/neus af) Wespen; rustig doorlopen (!). En gonzend langs de weg enorme hoeveelheden bijen. Die zijn gelukkig druk met hun werk! Lieve lezers: hier dus nog een overvloed aan insecten, we zijn nog niet verloren haha! 

Dat alleen afdalen volgend de ober van ons hotel klopte toch niet, maar we voelen langzaam onze krachten groeien. Wel vanwege het vochtige bos enorm zweten, het gutst werkelijk, dus ook veel drinken. We komen alleen 3 eenzame huizen tegen, dus goed dat we veel water mee hebben. 
Het laatste deel gaat over open terrein. Daar waait een heerlijke frisse wind die ons wat droog blaast. De zon kan ons niet schelen, want hier geen muggen! 
Mooi stukje bij de brug over de Arno, die hier ontspringt. 
Onze B&B La Guardia is een pareltje en eigenaresse Frederika super! Prachtige grote kamer met groot bed en zowaar n warme douche. We kunnen zelf koffie en thee maken. We krijgen allemaal eet tips die we natuurlijk ook ALLEMAAL gaan opvolgen. Eerst slapen. 

We zijn zo blij dat we beide dezelfde -niet zo fantastische- conditie hebben. Zo gaan we mooi gelijk op. 
Straks door het dorpje lopen, ja voor het eerst nog energie over, en kijken wat hier zoal te beleven valt.