2e etappe van S. Ellerno naar Consuma

Ik weet niet of het lukt een verhaal te schrijven. Ben zo moe van deze 2e dag... hier een paar impressies:

fantastisch gegeten gisterenavond bij Da mamma Sara! Alles vers en eigen makelarij behalve de pasta. Wijn, olijfolie Grappa, alles zoooo lekker! Sara (en Theodoro) krijgt van ons alle sterren die ze verdiend ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️
 

vandaag was zo’n dag dat je soms denkt: waarom doe ik mezelf dit aan!! 
1000mt stijgen vandaag was echt moeilijk!! En dat over een smal bospad met losse stenen en hoog gras aan weerszijden zodat je je stokken niet goed kwijt kon. Ik dacht echt dat het niet ging lukken. Maar zoals dat gaat: de enige weg is vooruit en er is niemand die het voor je doet dus je moet verder! 
bij 38 graden...

als je de foto’s ziet van de insecten: dat was niet alleen mijn observerend vermogen maar vooral ook mijn blik op de grond door mijn gebogen rug vanwege de zwaarte. 
En dan Thomas die als een berg geit omhoog klimt. Totaal frustrerend. Tegelijk weet ik van Santiago dat frustratie direct in je lijf nestelt dus mijn motto werd:

niet klagen maar vragen en bidden om kracht! Wel toepasselijk toch? 
het hielp me echt, ik vroeg Thomas met mij te lopen in mijn tempo, plus de echt prachtige vlinders onderweg die voor me en met me mee vlogen. Hun licht fladderende energie gaf lichtheid en hielp me voorwaards.

het laatste stuk vandaag ging over een brede schaduw rijke bosweg. Wat waren we beide dankbaar, echt! Ook Thomas was moe en de laatste km viel ons zwaar: je komt aan in Consuma en dan is het toch nog een half uur naar je logeer adres. 
 

heel fijn dat langs de weg met verkeer een loop pad was! Zo was ik niet zo bang voor het langs rijdende vrachtverkeer. 

moet ik ook nog even zeggen: de mensen rijden rustig. Een grote verassing. 
En alleen maar lieve mensen ontmoet totnutoe. 
 

in ons hotel Miramonti echt vergane glorie; kapotte lift, kapotte lampen, stucwerk met gaten en zeer weinig klandizie. Eerste onderwerp is de crisis, iedereen met mondkapjes meer enorm vriendelijk. Voor ons gevoel steunen we echt hier de Italiaanse economie. 
En, de pasta arrabiata en tiramisu waren fantastisch! 
 

het is nu 21uur. De hoogste tijd om te slapen. Morgen maar 15 km, heel fijn!!