Door de Laguna naar Faro

We vertrokken om half 7 in een donkere frisse ochtend vanuit Quarteira, heerlijk zo vroeg! We staken al snel de weg af naar het strand. Het hele strand hadden we voor ons alleen. 
hier was de kust laag en daarbij was het eb dus een prachtige breed strand en hard zand. 
toch lastig lopen zo net een beetje scheef en na een uur probeer ik dichter aan de kust te lopen tussen de naaldbomen. Ook niet echt lang een optie want er zijn zoveel inhammen dat ik toch weer terug loop naar het strand. 
na zo’n 7 km begint links de Laguna al en wij nemen het houten plankieren pad. Een paar werkmannen zijn bezig, een enkele wandelaar met hond, voor de rest is het nog muisstil. Des te meer donderen de opstijgende vliegtuigen over vanaf Faro. Wat een geweld in de stilte. Ik voel me schuldig dat ik straks ook in zo’n bulderend apparaat stap. Voorlopig wordt er niet meer gevlogen! 
vanaf de plankieren kunnen we prachtig op de Laguna kijken omdat we net iets hoger lopen. Zeekraal velden en Zoutmelde teelt hier welig! Ook veel kleine en grotere steltlopers bij de ondiepe poelen en lepelaars en de kleine zilverreiger met zijn mooie kleine witte kuifstaartje. Alleen de lepelaar blijft ongestoord staan als we langslopen. 
 

we maken rond 9.00 een ontbijt  pauze bij een overzichtsbord. Daarop ook een ijsvogel (nog niet gespot). 
met het bord voor onze kop eten we een sinaasappel, yoghurt, broodje met kaas en een overgebleven koekje. Nu nog een koffie!! Helaas, daar moeten we nog even op wachten. 
een oude Zwitserse rentenier komt langs met zijn hond en verteld dat er zoveel minder hagedissen zijn. We zien er twee wegschieten in de bosjes. En er zouden hier ook kameleons lopen… helaas niet gespot. 
 

het wordt langzaam drukker in de Laguna. Langs het pad zien we kolonies kleine krabben die hun kleine territorium verdedigen en in de grond schieten als wij voorbij lopen.  
wij lopen verder langs de golfbaan, heerlijk even in de schaduw. Daarna volgt er een lang droog pad (het wordt nu erg warm!) langs een Romeinse ruïne en de zoutwinning velden. We passeren de grote witte bergen zout. 
vanuit daar door Montenegro de heuvel over richting Faro stad. 
de buitenwijk heeft iets treurigs…vergane glorie. Maar: wel een koffie tentje hoeraaa! 
wandelen zo in de hitte is niets voor mij, heb koppijn en brandende voeten. 
ik drink een flesje water leeg en neem paracetamol en twee grote koffies en eet een heerlijk cakeje: soort crème brulee (pastel de nata) in een deegmandje mmm. 
mijn voeten kunnen luchten en bijkomen. 
 

na de koffie stop is het nog maar 45 minuten naar het centrum en ons hotel. Eerst een stuk langs lelijke autoweg, daarna steken we een zijweg in en lopen op een rustige onverharde weg met laatste uitzicht op de Laguna met drooggevallen bootjes. 
En dan zijn we bij het station van Faro waar we onze reis begonnen! De cirkel is rond! Wat gaaf! 
 

we steken het perron over en vinden al snel ons hotel! Lekker douchen en dan de pootjes omhoog en even rusten en dan zien we weer! De teller van vandaag staat op 21,2 km! 

‘s Avonds treffen we met de hele groep bij een tapas bar en hebben we een heerlijk feestmaal waar we een voor een de week nog eens laten passeren. Wat was het fantastisch en wat hadden we geluk met Inez als reisleidster! 
 

Wij blijven nog een extra dag in Faro om de vakantie af te sluiten. Inez, Sonja en Dagmar zwaaien we na het eten al uit, zij gaan morgen al naar huis.

goeie reis en welterusten! Moe en voldaan rollen we ons bed in.