Bloeiende Mimosa en Hottentotvijg

Vroeg wakker vanmorgen, heerlijk geslapen. Het is zo rustig in de straat hier, geen verkeer, niets hoor je. Perfect. Grijze lucht en fris. Om een uurtje of 8 op weg naar het Praia Meia: het andere strand bij de luxe appartementen aan de ‘nieuwe’ kant van Lagos. Hopend op een leuke strandtent zoals de Zilvermauoi (lees Zolvermeeuw) of een leuke Club Zâoi (lees Club Zand 😂). 
alles aan het strand is dicht en er staat een flinke wind. Door het lopen worden we wel warm maar we krijgen wel langzaam zin in koffie… 

mee lopen het strand af richting de sjieke appartementen en hotels. Alles zit potdicht…geen winkeltje te bekennen. 
na een poosje lopen wel een benzine stationnetje met cafetaria waar een -waarschijnlijk- Braziliaanse familie aan een tafel zit en veel plezier heeft en een hele brave hond (iets grote dan een teckel) ons heel lief komt begroeten. 
wij drinken koffie en nemen een heerlijk mini taartje met een soort crème brulee vulling en zitten er wel n uur. 
langzaam breekt de zon door en wordt het heerlijk warm. 
we gaan weer op stap. Buiten bossen met Mimosa die wuiven in de wind, prachtig! 
 

lopend door de villawijk zien we weer een ooievaar die nest materiaal verzameld. Ook veel bloeiende vetplanten die door de vele regen en nu de zon uit zijn gekomen. 
de hele mooie gele bloemen (foto) heten in Australië Pigface en bij ons Hottentotvijg, bijzondere naam voor deze prachtige bloemen die ook knalroze kunnen zijn. 

Bij een oud gesloten (failliet door Corona?) restaurant vinden we nog meer mooie fruitbomen zoals een amandelboom, citroenboom en mispel. 
 

wij lopen verder en ontdekken een grote supermarkt (let op: de Engelsen met tassen cola en bier) en kopen in voor lunch en ontbijt morgenochtend. 
In ons hotel kunnen we heel wat laagjes kleding afleggen en op het terras eten we de lunch en kletsen gezellig met de vader van de eigenaar; een Indiase familie die hier een goede business runt. De kamers zijn nu misschien €28 per nacht…in het hoogseizoen is dat €120 per nacht. Wat een geluksvogels zijn wij!!! 
 

Wat ik bedacht…Deze blogs die ik elke vakantie maak werden altijd enthousiast gelezen door Nel en ze reageerde ook op al mijn verhalen direct en had zo het gevoel een beetje met me op reis te zijn… voor sommige van dit soort dingen zal het een poosje duren voor je gewend bent aan het gemis… 😥